Powoli zbliża się wiosna i dzień robi się coraz dłuższy, a to oznacza, że wzrasta u mnie ochota i zapotrzebowanie na szycie. Dzisiaj pochwalę się woreczkiem na pieczywo. Od wielu lat piekę sama pieczywo. Najczęściej jest to chleb na zakwasie, ale od czasu do czasu zdarza mi się zaszaleć z bułkami lub chlebem na drożdżach. Zawsze mnie zastanawia jedna rzecz. Jak to się dzieje, że moja bułka waży więcej, niż dwie lub trzy kupione w sklepie? Jak zjem swój chleb lub swoją bułkę, to jestem syta parę godzin, a po tej kupnej po 1,5 godziny lub dwóch czuję ssanie w żołądku. Strach myśleć ile tej mąki jest w bułce, a ile różnych wypełniaczy.
Wracając do woreczka to powstał z potrzeby. Po wypróbowaniu różnych chlebaków drewnianych i plastikowych stwierdziłam, że pieczywo, szczególnie żytnie najlepiej jest przechowywać w lnianej lub bawełnianej ściereczce. Ściereczki są jednak za małe i nieporęczne. Chleb zwinę a bułki już nie. Uszyłam więc worek na pieczywo z dwóch warstw bawełny. Pierwsza warstwa mająca styczność z pieczywem, to surówka bawełniana. Druga warstwa materiału to też bawełna, ale już ze wzorem . Na końcu woreczka doszyłam tunel przez, który przeciągnęłam sznurek. Przy zszywaniu warstw materiału zastosowałam szew bieliźniany.
Woreczek bardzo się sprawdził. Wejdą mi do niego dwa chleby i parę bułek, albo jeden chleb i 12 bułek. Pieczywo jest długo świeże, nie wysycha tak i nie pleśnieje, bo jest dopływ powietrza.
Brzegi worka obszyłam lamówką z surówki.
Przepis na bułki
składniki:
1 kg mąki, 600 ml wody, 4 dag drożdży, 1 łyżeczka miodu, 1 łyżka soli. Do posypania wierzchu : 1 jajko (niekoniecznie, ja zwilżam lekko wodą), ziarna słonecznika, dyni.
Wykonanie:
Drożdże rozkruszyć w miseczce, dodać nieco wody z rozpuszczonym miodem i ze 3 łyżki mąki. Kiedy drożdże podrosną wlewamy je do miski z mąką, dodajemy wodę i sól i wyrabiamy (rączkami :)), im dłużej tym lepiej. Można formować od razu bułeczki lub pozostawić ponownie ciasto do wyrośnięcia. Kiedy ciasto podrośnie zagniatamy je krótko i formujemy wałeczek, z którego odkrawamy kawałki jak na kopytka. Każdy kawałek formujemy w kulkę i kładziemy na blaszkę wyłożoną papierem do pieczenia. Ja zwyczajowo robię 12 dosyć dużych bułek, bo tyle mieści mi się jednorazowo na blaszkę. Można zrobić 16 lub 10 bułek, w zależności od upodobania. W oryginalnym przepisie, który kiedyś widziałam w Internecie bułeczki smaruje się jajkiem i posypuje ziarnami, ja zrezygnowałam z tego jajka i dosyć dobrze sprawdza mi się nawilżanie wodą a potem lekko wciskam ziarenka. Bułki piekę 25 minut i wkładam je do zimnego piekarnika, wtedy ciasto ma jeszcze czas na wyrośnięcie. Zresztą każde ciasto drożdżowe piekę w ten sposób.
Bułeczki są bardzo smaczne i można je dowolnie modyfikować. Ze zwykłej białej mąki będą smaczne i delikatne, ale szybko wyschną. Ja zazwyczaj używam mąki chlebowej 650 i dodaję jeszcze mąki żytniej, czyli daję 800/700 g maki pszennej i 200/300 g mąki żytniej lub owsianej.
Kiedy chcemy bardziej delikatne bułeczki ala kajzerki zamiast wody można dodać mleka i zwykłą mąkę pszenną, a w wersji wypasionej 1- 2 jajka. Wierzch można posypać makiem. Przepis na te bułki jest bardzo prosty i każdy może się nim bawić na różne sposoby i odkrywać własne smaki.
Mam nadzieję, że ten przepis przyda się komuś. W każdym bądź razie polecam go, bo nie ma nic lepszego, niż własne świeżutkie i chrupiące pieczywo. W sumie można pominąć wyrastanie ciasta i wtedy gotowe bułki mamy po 35-40 minutach.
